Przedstawieniowo po raz drugi!

Poprzednie przedstawienie dzieci z mojej organizacji zrobiło furorę. Urywki pokazywano w telewizji, można było o nim przeczytać w gazetach. Wszystko dlatego, że udział w nim brały niepełnosprawne dzieci – w Armenii to coś nowego. Szybko pojawiła się okazja by zrobić drugie przedstawienie – również w prawdziwym teatrze, z prawdziwym sprzętem, wspaniałymi dekoracjami i strojami. Tym razem nie było o pszczołach, bo sponsorzy byli mieszani, ale motyw był podobny, bo Armenia ma tak duży problem z emigracją, że wszyscy starają się na to zwrócić uwagę.

Rzecz działa się w przestworzach, a głównym bohaterem była szara burzowa chmura, która za wszelką cenę chciała stać się biała, lepsza, ładniejsza. (Martin nabijał się, żebrzmi trochę jak opowieść o M.Jacksonie^^). Powędrowała więc, zasięgnąć informacji na Ziemię, by dowiedzieć się od pięknych stworzeń, co zrobić, by być ładnym. A wszystkie zgodnie odpowiadały, że pięknym i szczęśliwym jest się tylko wśród podobnych do siebie. Chmura początkowo nie chciała słuchać, ale potem zrozumiała, że to prawda, wróciła do swoich i żyła długo i szczęśliwie jak na burzową chmurę przystało. :)

Czy ktoś z was się zorientował, że dziewczynka z balkonikiem, to ta sama, która w poprzednim przedstawieniu jeszcze jeździła na wózku? ;)

Przemowa mojej szefowej Lusine. ;)

Dzieci oczywiście miały ogromną radochę z tego wydarzenia, ja również, bo rozumiałam już dużo więcej niż za pierwszym razem i znałam więcej dzieci. ;) Na zdjęciu poniżej ja i Mariam – dziewczynka z autyzmem, która przychodzi dwa razy w tygodniu do mnie na zajęcia i dzielnie próbuje porozumiewać się ze mną po angielsku. :)

I Aghunik z Gorem - bardzo mi się spodobało to, jak ze sobą rozmawiali. Starsza Aghunik chwaliła młodszego kolegę. :)