Jedzie Rowerek na spacerek….

Doskonale pamiętam jak uczyłam się jeździć rowerem „na dwóch kółkach”. Miałam na oko ze 4lata i pierwsze próby podejmowałam na rowerze, który mój starszy brat Daniel sam złożył ze starych części specjalnie dla mnie na tą okazję. Nie urodziłam się od razu rowerzystą, dlatego też jedna z moich pierwszych samodzielnych jazd dłuższych niż 1 minuta, zakończyła się kąpielą w kałuży, bo okazało się, że pod taflą wody ukryta była dziura w asfalcie. Był płacz, ale też śmiech i ochota na więcej rowerowych przygód. Niedługo po tym śmigałam już razem z dzieciakami dookoła osiedla. A później były już wyprawy poza miejscowość, sporadycznie jakieś rajdy, raz nawet „wyścig” Polska – Rosja, który zapamiętam do końca życia, bo zderzyłam się z rosyjskim radiowozem. ;)

Dlaczego robię dzisiaj taki dziwny wstęp? Bo chcę wam przekazać kolejny fakt, dotyczący natury  Ormian. Wiecie już, że niektórzy z nich bardzo śmiecą, a dziś się dowiecie, że mało kto z nich uprawia sport. Być może nie bywam w odpowiednich miejscach, bo jeszcze ani razu nie widziałam tu osoby uprawiającej jogging, jednego normalnego rowerzystę widziałam tylko raz pod miastem, a w Erywaniu rowery widuję tylko w centrum, na placu przy Operze.

Jak sami widzicie, plac ten jest dosyć nietypowy, bo robi za podniebną wypożyczalnie rowerów, hulajnóg itp. Wypożyczenie roweru na 10 min, by pojeździć po placu kosztuje 100dram, czyli niecałą złotówkę. Oferta jest tak atrakcyjna, że spotyka się tu nie tylko dzieci, ale i dorosłe osoby uczące się jeździć. Czasami można nawet spotkać zakochanych, którzy się wspólnie uczą –tak tylko wspominam, jakbyście nie mieli pomysłu na randkę. :)

To, że jeżdżenie na rowerze nie cieszy się popularnością świadczy również fakt, że mamy w Erywaniu tylko jedną ścieżkę rowerową, która… została zrobiona niewiele ponad miesiąc temu. :)