Potrzeba matką wynalazku. :)

Droga do siedziby organizacji goszczącej mnie jest bardzo długa. Najpierw musiałam jechać marszrutką (busikiem, w którym nie dostaję się, żadnego biletu i który często staje na różnych "przystankach"), potem musiałam przejść spory kawałek między blokowiskami, by ostatecznie dojść do celu. Podczas tej wędrówki uderzyła mnie jedna dziwna rzecz - na sznurku rozciągniętym między dwoma blokami wisiało pranie i to dość daleko od okna.

Szczerze mnie to zdziwiło i nawet przez chwilę się zastanawiałam, jak ktoś te pranie ściągnie i wtedy zauważyłam, że ten sznurek rozwija się za pomocą kołowrotka.:) Mało które mieszkanie w tych blokach ma balkon, więc ludzie sobie poradzili w inny sposób- tych sznurków było wszędzie naprawdę dużo.

 

 

 

Mam również inne ciekawie wyglądające pranie. :)

 

I "zardzewiałą miłość". :)

Minęłam też kilka punktów "recyklingu", chociaż nie wiem na czym dokładnie on polega w Armenii.Wyglądana to, że znosi się tam zarówno butelki szklane jak i plastikowe. Przydałoby się coś takiego u nas, prawda? :)

Ulica, przy której znajduje się siedziba organizacji. Tu też widać winogrono, o którym już wspomniałam.:)

Za tym kierunkowskazem nawet bym poszła, gdybym nie była już spóźniona do pracy, bo fotografa w Armenii jestem ciekawa. :)

 

 Dzisiaj cały dzień omawialiśmy kwestie mojego projektu itp. oraz pisaliśmy e-maile do różnych fundacji o dofinansowanie naszych działań. Taka biurowa robota. Jutro spotykam się z moją mentorką, czyli osobą, która pomoże mi się przystosować do życia w Armenii, życia w Erewaniu. :)

A teraz na zakończenie, coś dla osób, które uważają, że Armenia to zapadła dziura i nie ma tu nic, oprócz szałasów. Otóż, jest tu jeszcze całkiem oryginalny plac zabaw tuż przy mojej organizacji. Myślę, że w niejednym miejscu w Polsce by się taki przydał. :)