Do Erywania przez Indie.

Droga powrotna z Gyumri była inna od tej, którą do Gyumri jechaliśmy. Co prawda dalej nie robiliśmy nic innego oprócz wjeżdżania pod górę i zjeżdżania z niej...

... i w sumie za wielu drzew też nie mijaliśmy, to jednak było coś, co znowu nie pozwalało mi zmrużyć oka podczas podróży - krowy. Wychudzone, zdziczałe, nieostrożne, wszędobylskie krowy. Było ich wszędzie mnóstwo i strasznie utrudniały podróż. Często musieliśmy się zatrzymywać, albo jechać szalonym slalomem. Na początku było to dość ciekawe, ale gdy po godzinie nie przejechaliśmy więcej niż 40 km, to zaczęłam się modlić, by spadł z nieba jakiś krowołapacz i nas ocalił. Temperatura w autobusie była nieznośnie wysoka, a ja na dodatek byłam na wpół umierająca, bo mój żołądek wciąż nie mógł się przyzwyczaić do armeńskiego jedzenia i dawał mi nieźle popalić. ^^  Znalazłam jednak siłę, by wziąć aparat, uklęknąć przy kierowcy i balansować ciałem przez całą drogę,by nie polecieć obiektywem w przednią szybę. :)

Owce przywiązane do znaku drogowego też dobrze pozowały do zdjęcia. Gdyby ktoś się zastanawiał, dlaczego przywiązano je do znaku drogowego, opowiadam - prawdopodobnie dlatego, że właśnie tam była jakakolwiek kępka trawy, wyschnięta, bo wyschnięta, ale zawszę kępka.

Oprócz fotografowania krów zajmowałam się też fotografowaniem mijanych przez nas pojazdów ( nie było ich za wiele^^).

Nasz kierowca...

I odbicie jego czoła w lusterku. :)

Z serii "zdjęcia przypadkowe":
1. Wykopki cz.I

2. Wykopki cz.II

3. Pagórek, kojarzący mi się z wulkanikiem - chciałabym tam wrócić zimą! :)

Na postoju też robiłam zdjęcia:

Nie żebym robiła zdjęcia tej Pani, no ale skoro już się załapała, to niech będzie. :)